عشق آبم برد گو آبم ببر

شاعر : عطار

روز آرام و به شب خوابم ببرعشق آبم برد گو آبم ببر
جان خوشي زان لعل سيرابم ببرچند دارم تشنه‌ي لعل تو جان
آتشي در من زن و آبم ببرمن کيم خاک توام بادي به دست
مي‌نيارم تاب تو تابم ببرني خطا گفتم که در تاب و تبم
تاب دل از زلف پرتابم ببرچند تابد دل ز تاب زلف تو
اين همه صفرا ز عنابم ببرهستم از عناب تو صفرا زده
دست من گير و ز غرقابم ببرغرقه‌ي درياي عشقت گشته‌ام
زين ميان چون تير پرتابم ببرچون کمان شد پشت عطار از غمت